- pərvazlanmaq
- f.1. Uçmaq. Göyərçinlər pərvazlanır; Qərar tutmur yuvada. S. Rüst.. Yalnız arabir su üzərində dəstə ilə uçuşan və təkdənbir suyun səthinə qədər enib, yenə də sürətlə havaya pərvazlanan (f. sif.) quşlar görünürdü. M. Hüs.. // Qanad çıxarmaq, qanadı çıxmaq, uçmağa başlamaq. Laçın pərvazlanıb uçan vaxtıdır; Şikar ovlağına şux tərlan gəlir. Aşıq Şəmşir. Bala quş həmişə anasının yanında qalmır. Bir az böyüyəndən sonra pərvazlanır, özünə yuva tikir, ana olur. Ə. Abasov.2. məc. Qanadlanmaq, qol-qanad açmaq, ruhlanmaq. <Qəndab:> . . Çox eşitmişdim ki, qızın üstünə ad qoyulan kimi o, qol-qanad açır, böyüyür, pərvazlanır. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.